Laatste dagjes

Donderdag
Vanochtend uitgeslapen naar een avond senior frogs.
Smiddags zijn we quad gaan rijden met kini kini een organisatie die ook al eens een bustrip had verzorgd voor stage.
De mensen die we gingen ophalen bleken niet mee te gaan. Dus was de tour geheel voor ons 2
Eenmaal op de quad bleken we allebei toch niet zo’n held op sokken.
De tour was geweldig en de wegen werkelijk onberijbaar je keert meer naar waar je reed dan überhaupt naar het uitzicht.
Even wat culturele spots die we gezien hebben op een rijtje
- Alto vista chapel ( 1 ste kerkje in Aruba gebouwd in 1804 ) piepklein kerkje met prachtig uitzicht
- Baby bridge ( de kleine versie van de naturel brigde al heel oud en deze is nog niet ingezakt )
- Gold mine ruines
- Naturel pool ( een stukje afgebakende zee om het zo te omschrijven door de natuur onstaan met heel helder water en mooie vissen prachtig uitzicht op de ruwe zee die je aan deze kant van het eiland niet kan bezoeken
- Rock formation ( groep grote opgestapelde rotsen net zoals de cassibari hoe het onstaan is weet ik niet
- Natural bridge ( deze is nog maar een paar jaar geleden ingestort gelukkig stond er toen niemand op helaas te laat )

Savonds zijn we gaan kijken naar een soort van kerstdorp tegen een berg opgebouwd met allerlei lampjes


Vrijdag
zijn we naar de Jamanota gereden met de Jeep deze weg was heel slecht en we hadden verwacht nu wel eens eindelijk een lekke band te rijden maar gelukkig was dat niet.
Vanuit de Jamanota echt een grandioos uitzicht over werkelijk heeeeeeeeeeeel Aruba aan alle kanten op san Nico\laas na konden we de zee zien, ze hotels, de raffinaderij de hooiberg (voor denise vulkaan)
Toen zijn we doorgereden naar stage waar we nog een kerstviering hadden en daar hebben we definitief van iedereen afscheid genomen natuurlijk op zijn arubaans met een hapje erbij maaaar dit keer een gezond hapje
Vervolgens zijn we naar de stad gereden om nog het nodig geld te verbrassen zodat we in nederland niet hoefden te gaan wisselen
Hier kan je onder verstaan souvenirs souvenirs souvenirs cha-cha-cha grapje
Daarna nog even relaxt op het strand gelegen en de auto ingeleverd.
Savonds zijn we uit eten gegaan met zijn 4 tjes lekker naar de flying fishbone iets wat we al maanden hadden gepland. Het eten was erg lekker en uitzicht prachtig. Deze heerlijke avond wilden we afsluiten met een goede avond stappen helaas was ons dutje van half 10 avonds uitgelope tot 1 uur snachts en hebben we niks meer gedaan


Zaterdag de laatste dag LLL
Ook deze dag moest natuurlijk nog goed gevuld worden. Naar onze koffer snel volgegooid te hebben met een hele hoop spullen zijn we rond de klok van 11 vertrokken naar Morgan’s Island aqua park.
Dit is een waterpark wat al 10 jaar verlaten staat tussen de high en low rise hotels en nooit is afgebouwd. Je kan het vergelijken met duinrell. Ze mochten niet openen omdat de vergunning er niet was.
Maar als wij ergens dol op zijn dan is het op zoiets.
We zijn er met de auto zo’n 100 keer voorbij gereden en baalden er iedere keer weer van hoe geweldig vet het zou zijn als we daar na toe zouden kunnen
Maar gekeken naar Arubaanse tijdstippen zouden ze het gaan afmaken maar natuurlijk kon dat nog maanden gaan duren,.
Tot Gianelly ons het verrassende nieuws bracht dat het geopend was.
We konden het niet geloven die Arubanen zo snel
We reden er nog een paar keer langs maar voerde de discussie of er wel water door de glijbanen heen stroomde.
Ach dachten we die zullen ze dan vast wel aanzetten
Toch waren we heel nieuwsgierig en konden we niet naar huis om vervolgens achteraf spijt te krijgen.
Effin dit was wat extra info omdat ik nu in het vliegtuig zit.
De glijbanen waren super vet het eten was lekker het was een goede plek om onze laatste dollars aan te besteden.
Toen kwam het moeilijkste gedeelte we hadden een uur om te douchen en de koffer verder in te pakken.
Uiteraard kon Manon hier natuurlijk weer niks van ( voor sommige dingen blijf je je moeder nodig hebben)
Maar nadat Denise gewoon 1 voorwerp verplaatste ging die rotkoffer gewoon wel dicht..en dat voor een blondje soms is de wereld echt niet eerlijk.
Op weg naar het vliegveld verschillende gevoelens en het gevoel hebben alsof we gewoon even op vakantie gingen.
Hup met het vliegtuig na curacao daar nog een uurtje rond gehobbeld. Terug het vliegtuig in waar we vertraging van een half uur opliepen 4 mensen mochten niet aan boord vanwege veiligheidsredenen.
Koffers moesten eruit enz. Toen liepen ze nog vertraging op door ons want wij waren niet tevreden met onze stoelen ach je kent dat bla bla.

Zitten we hier nu op 33.000 feet hoeveel km dat ook mag zijn het eten word geserveerd het is hier nu 11 uur avonds.
Bij jullie is het 4 uur snachts misschien komen sommige de kroeg uitgerold.

Ik zeg welterusten en als we wakker worden landen we weer in het koude kikkerlandje om jullie te zien.
Een geweldige tijd met veel verschillende ervaringen we hebben genoten

Ayo
Sunchi
M&M